Τα τελευταία χρόνια τα ζώα που περνούν ένα μέρος της ημέρας τους σε ένα κλουβί αποτελούν μια θεωρητικά πιο εύκολη επιλογή για τους ιδιοκτήτες, ωστόσο απαιτούν την ίδια προσοχή όπως και κάθε άλλο ζώο. Η καθαριότητα του κλουβιού, η άσκηση και ο χρόνος για παιχνίδι και κοινωνικοποίηση, αποτελούν καθημερινές υποχρεώσεις. Από τα ζώα που ζούν σε κλουβιά, τα κουνελάκια είναι τα πιο δημοφιλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι τα πιο εύκολα κατοικίδια. Τα κουνέλια είναι αρκετά “υποτιμημένα” από εκείνους που δεν έχουν περάσει πολύ χρόνο μαζί τους.

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες κουνελιών αναφέρουν ότι τα ζώα τους αναζητούν τη συντροφιά και την προσοχή τους και ότι έχουν δημιουργήσει μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους.

Διατροφή

Το πιο σημαντικό στοιχείο στη διατροφή του κουνελιού είναι το χορτάρι, το οποίο πρέπει να προσφέρεται σε απεριόριστες ποσότητες κάθε μέρα. Το χορτάρι είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, άρα και απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Οι ιδιοκτήτες έχουν τη δυνατότητα πολλών και διαφορετικών επιλογών που κυκλοφορούν στην αγορά για το ζώο τους. Το σανό μηδικής θα πρέπει όμως να αποφεύγεται, καθώς έχει πολλή υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο.

Τα φρέσκα ​​φυλλώδη λαχανικά πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στη διατροφή των κουνελιών σε εβδομαδιαία περίπου βάση και σε μικρές ποσότητες. Καλές επιλογές αποτελούν το μαρούλι, η πράσινη πιπεριά, τα ραδίκια, το κάρδαμο, τα ελβετικά σέσκουλα, ο άνηθος, ο κόλιαντρος, ο μαϊντανός, οι κορυφές από το καρότο και τη ρίγανη και ο λοβός από τα μπιζέλια. Το σπανάκι και τα καρότα μπορούν να δίνονται σε πολύ μικρές ποσότητες μηνιαία, γιατί είναι πλούσια σε ζάχαρη και θερμίδες .

Τα φρούτα θα πρέπει να δίνονται σε πολύ μικρές ποσότητες και όχι συχνά, καθώς μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερικά προβλήματα. Καλές επιλογές είναι τα μήλα, τα βατόμουρα, τα ροδάκινα, ο ανανάς, τα δαμάσκηνα, οι φράουλες, οι μπανάνες, η παπάγια, τα αχλάδια, το πεπόνι και τα σταφύλια.

Τα Pellets προσφέρουν μια ισορροπημένη σε θρεπτικά συστατικά διατροφή στα κουνελάκια. Αποτελούν όμως ταυτόχρονα και την κύρια αιτία της παχυσαρκίας όταν δίνονται σε μεγάλες ποσότητες. Τα ενηλίκα κουνέλια πρέπει να καταναλώνουν περίπου το 1/4 ενός φλιτζανιού ανά 5 κιλά σωματικού βάρους. Η καταλληλότερη μορφή των Pellets είναι αυτή που προέρχεται από μια μεγάλη ποικιλία πράσινων χόρτων και δεν περιέχει δημητριακούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα.

Το νερό πρέπει να είναι πάντα διαθέσιμο και να ανανεώνεται καθημερινά.

Απαγορεύεται η κατανάλωση ξηρών καρπών, φασολιών, δημητριακών, ψωμιού, σοκολάτας, μπισκότων, καθώς και οποιαδήποτε μορφή κεράσματος-λιχουδιάς που πωλούνται στα pet shops(συνήθως περιέχουν γιαούρτι και καρπούς).

Στέγαση

Τα κατοικίδια κουνέλια πρέπει να ζουν σε εσωτερικούς χώρους, καθώς έτσι προστατεύονται από αρπακτικά ζώα και ακραίες καιρικές συνθήκες. Υπάρχουν πολλές επιλογές στέγασης που μπορεί να επιλέξει ένας ιδιοκτήτης για το κουνέλι του.

Χωρίς κλουβί: Εάν το σπίτι και ο τρόπος ζωής του ιδιοκτήτη το επιτρέπουν, τα κουνέλια μπορούν να ζήσουν ελεύθερα στο σπίτι ή σε ένα δωμάτιο. Τα κουνέλια μαθαίνουν πολύ εύκολα να χρησιμοποιούν για την ούρηση και την αφόδευση τους ένα πλαστικό κουτί γάτας με κατάλληλο υπόστρωμα και να μην λερώνουν τους χώρους του σπιτιού. Ωστόσο ο περιορισμός του ζώου σε συγκεκριμένο χώρο, όταν δεν υπάρχει κάποιο μέλος της οικογένειας στο σπίτι για να το επιβλέπει, αποτελεί ένα ασφαλές μέτρο που θεωρείται απαραίτητο.

Μετακινούμενο κλουβί: Στο εμπόριο υπάρχουν πτυσσόμενα κλουβιά σε διάφορα μεγέθη, που μπορούν να τοποθετηθούν σε διαφορετικές περιοχές του σπιτιού και να προσφέρουν στο κουνέλι περισσότερο χώρο από ό,τι ένα παραδοσιακό κλουβί. Επίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χώρος εκπαίδευσης πριν αφαιθεί το ζώο ελεύθερο στο σπίτι.

Κλουβιά σκυλιών: Τα κλουβιά των σκύλων μπορούν να αποτελέσουν μια καλή επιλογή, διότι είναι ευρύχωρα και έχουν αρκετό ύψος ώστε να προστεθεί ένα δεύτερο επίπεδο για να παίζει το κουνέλι.

Παραδοσιακά κλουβιά: Τα παραδοσιακά κλουβιά των κουνελιών μπορεί να είναι μια καλή επιλογή, αρκεί να είναι αρκετά μεγάλα για το μεγεθός του. Το κουνέλι πρέπει να είναι σε θέση να σταθεί στα πίσω πόδια του με τα αυτιά του όρθια και να μπορεί εύκολα να ξαπλώσει με τα άκρα και το σώμα του σε έκταση. Θα πρέπει η πόρτα να είναι μεγάλη για να μπαίνει και να βγαίνει το ζώο με ευκολία και το εμβαδό του πατώματος επαρκές για να χωράει το δοχείο τροφής και τουαλέτας. Τα συρμάτινα δάπεδα δεν συνίστανται γιατί μπορεί να ερεθίσουν και να τραυματίσουν τα πόδια του κουνελιού με την πάροδο του χρόνου. Πετσέτες, κομμάτια από χαλί ή ψάθες μπορούν να χρησιμοποιηθούν αν δεν υπάρχει δυνατότητα αντικατάστασης του συρμάτινου δαπέδου. Τα γυάλινα κλουβία δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται σε κουνέλια γιατί δεν παρέχουν επαρκή αερισμό και το ζώο μπορεί να καταλήξει από ασφυξία ή θερμοπληξία.

Τα εξαρτήματα του κλουβιού και τα δοχεία τροφής, νερού και τουαλέτας πρέπει να καθαρίζονται σχολαστικά ανά τακτά χρονικά διαστήματα με νερό και λευκό ξύδι.

Τα κουνέλια χρειάζονται παιχνίδια για να παίζουν και να τρίβουν τα δόντια τους. Απλά κουτιά από χαρτόνι, χάρτινες σακούλες, σωλήνες από χαρτί κουζίνας, καθώς και πλαστικά παιχνίδια μωρών αποτελούν ασφαλή και ταυτόχρονα διασκεδαστική απασχόληση. Αν το χαρτί κρύβει και μια μικρή ποσότητα λαχανικών ή φρούτων θα κρατήσει το κουνέλι αρκετή ώρα απασχολημένο.

Εκπαίδευση χρήσης “τουαλέτας”

Τα περισσότερα κουνελάκια μαθαίνουν μέσα σε λίγες ημέρες να χρησιμοποιούν ένα συγκεκριμένο σημείο για την ούρηση και την αφόδευση τους. Η χρήση ενός πλαστικού κουτιού γάτας, σε μέγεθος ανάλογο του ζώου, με αρκετή ποσότητα υποστρώματος (πεπιεσμένο χαρτί ή ξύλο) και χορταριού αποτελεί την ιδανική λύση. Οι εφημερίδες, η άμμος για γάτες και το πριονίδι από κέδρο ή πεύκο που κυκλοφορούν στο εμπόριο, δεν αποτελούν ασφαλή υλικά για τα κουνέλια, καθώς μπορούν να τα καταναλώσουν, δεν έχουν μεγάλη απορροφητικότητα και μπορεί να προκαλέσουν ακόμη και ηπατικά ή αναπνευστικά προβλήματα.

Τα κουνέλια παράγουν δύο τύπους περιττωμάτων: τα σφαιρικά κοπράνα, που είναι μεμονωμένα και ξηρά και τα κόπρανα από το τυφλό, που είναι μαλακά, υγρά και και μοιάζουν με ένα μικρό τσαμπί από σταφύλια. Τα κουνέλια καταναλώνουν εκ νέου τα κόπρανα από το τυφλό, καθώς περιέχουν θρεπτικά συστατικά που δεν έχουν απορροφηθεί από τον οργανισμό κατά την πέψη της τροφής.

Κοινωνική συμπεριφορά

Τα κουνέλια είναι θήραματα στη φύση και τρομάζουν πολύ εύκολα από μια ξαφνική κίνηση ή δυνατούς θορύβους. Αγαπούν τη συνήθεια για αυτό καλό θα ήταν να υπάρχει μια ρουτίνα στις ώρες σίτισης, καθαρισμού και παιχνιδιού. Η συγκατοίκηση των κουνελιών με μικρά παιδιά, σκύλους και γάτες είναι δυνατή, όμως πάντα υπό την προσεκτική επίβλεψη από ενηλίκους. Τα κουνέλια επικοινωνούν μέσα από μια ποικιλία τρόπων. Τα περισσοτερα προτιμούν να κάθονται δίπλα στους ιδιοκτήτες τους, παρά στην αγκαλιά τους και το ελαφρύ ‘σπρώξιμο’ με το πυγούνι σημαίνει αναζήτηση προσοχής. Προτιμούν χάδια στην κορυφή του κεφαλιού τους, γύρω από τα μάτια, στην κορυφή της μύτης και πίσω από τα αυτιά ενώ δεν θέλουν να τους πειράζουν την κοιλιά και τα πόδια. Όταν είναι ευχαριστημένα τρίζουν ελαφρά τα δόντια τους, ενώ το έντονο τρίξιμο υποδεικνύει συνήθως οδοντικά προβλήματα. Αν ενοχληθούν γρυλίζουν προειδοποιητικά και αν είναι ιδιαίτερα τρομαγμένα ουρλιάζουν. Τα χαρούμενα κουνελάκια τρέχουν γύρω-γύρω από τους ανθρώπους που αγαπούν, κάνουν άλματα στον αέρα και τρέχουν σε όλο το διαθέσιμο χώρο που έχουν. Η κατανόηση της συμπεριφοράς τους και οι ήπιοι χειρισμοί μπορούν να οδηγήσουν σε μια σχέση εμπιστοσύνης την οποία θα απολαμβάνουν και οι δύο πλευρές.Τα περισσότερα κουνέλια θα προτιμούσαν να μην μετακινούνται και να μην αλλάζουν περιβάλλον, είναι όμως απαραίτητο να γνωρίζουν τόσο οι ιδιοκτήτες όσο και οι κτηνίατροι τον τρόπο που θα τα διαχειριστούν αν χρειαστεί. Για να σηκωθεί ένα κουνελάκι πρέπει με σταθερές αλλά αποφασιστικές κινήσεις να συγκρατηθεί από την κοιλιά με το ένα χέρι και από τη λεκάνη με το άλλο και να έρθει κοντά στο σώμα αυτού που το κρατάει με ήπια πίεση. Ένα πραγματικά ανήσυχο ή φοβισμένο ζώο, μπορεί να καθησυχαστεί αν καλυφθούν τα μάτια του ή αν τυλιχτεί το σώμα του με μια πετσέτα. Ποτέ δεν πρέπει να σηκώνεται ένα κουνέλι από τα αυτιά ή τις πτυχές του τραχήλου όπως τα κουτάβια. Αν η συγκράτηση είναι αδύνατη η σταθεροποίηση του σε μια μη ολισθηρή επιφάνεια μπορεί να το κάνει να νιώσει πιο ασφαλές. Όλη η προσοχή δίνεται σε ένα στοιχείο, να μην πέσει το ζώο από την αγκαλιά στην προσπάθεια του να “δραπετεύσει”.

Άσκηση και παιχνίδι

Τα κουνελάκια χρειάζονται αρκετές ώρες(3-4 τουλάχιστον) για άσκηση έξω από το κλουβί κάθε μέρα. Ο χώρος στον οποίο κινούνται θα πρέπει να είναι ασφαλής και κυρίως χωρίς καλώδια, καθώς αποτελούν το πρώτο αντικείμενο που θα τραβήξει το ενδιαφέρον τους. Λύση του προβλήματος αποτελεί η απομάκρυνση τους ή η κάλυψη με ειδικές θήκες πλαστικού. Με αυτόν τον τρόπο θα προστατευτούν και τα ζώα από ηλεκτροπληξία και το σπίτι από πυρκαγιά. Τα φυτά εσωτερικού χώρου θα πρέπει να μετακινηθούν σε σημεία που δεν έχουν πρόσβαση, καθώς μερικά είναι δηλητηριώδη αν καταναλωθούν. Τα κουνέλια λατρεύουν να ανεβαίνουν πάνω σε καναπέδες, τραπέζια και να κρύβονται σε μικροσκοπικά ανοίγματα, όπως πίσω από θερμαντικά σώματα και κάτω από σόμπες, συνήθειες που κρύβουν κινδύνους.

Πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται όταν ακούν ότι τα κουνέλια μπορούν να εκπαιδευτούν είτε με τη χρήση δεικτών (παρόμοιο με τον τρόπο που εκπαιδεύονται τα θαλάσσια θηλαστικά) είτε με επιβράβευση όπως τα σκυλιά. Η εκπαίδευση του κουνελιού αποτελεί έναν πολύ καλό τρόπο διασκέδασης και σύσφιξης της σχέσης ζώο-ιδιοκτήτης.

Επιθετικότητα

Μερικά κουνέλια μπορεί να είναι υπερπροστατευτικά με το κλουβί τους ή τα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα σε αυτό. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να δίνεται η δυνατότητα στο ζώο να βγαίνει και να μπαίνει μόνο του στο κλουβί, χωρίς τραβήγματα και φωνές, γιατί με αυτόν τον τρόπο φοβάται και γίνεται επιθετικό. Η στείρωση, η επαρκής άσκηση και η απασχόληση με παιχνίδια είναι σημαντικά για τη μείωση και την πρόληψη της επιθετικότητας και της κτητικότητας

Πηγή: www.diagnovet.gr